Hulanda

Met het plan om zonder iemand iets te vertellen, behalve m'n ouders dan en een paar mensen die me hielpen met m'n verrassingsact, ben ik voor twee weken naar Nederland gevlogen. Precies halverwege m'n Arubajaar even een kijkje in de Nederlandse keuken, de andere kant op dan waar ik normaal gesproken naar toe zou gaan als ik op reis ga. Naar de kou, de regen en het bekende. En tegelijkertijd het vertrouwde van m'n familie en vrienden weer even heel dichtbij kunnen hebben. 

De verrassingsact was heel geslaagd! Niet voor de hoeveelheid aan mensen voor wie ik het in gedachten had, maar kwaliteit gaat nog altijd boven kwantiteit. En die kwaliteit heb ik gekregen! Wat was het een genot om die verbaasde hoofden van Gab, Inge en Sanne en Elske te zien. En wat hebben we er een leuke tijd van kunnen maken samen! 

Met een m'n agenda volgepland voor de twee weken thuis ben ik het vliegtuig ingestapt. Helaas paste niet alles en iedereen wat ik had gewild in m'n planning, maar elk klein gaatje is opgevuld met liefde, vriendschap, afsluiting, bier, wijn, andere dranken waarvan ik de naam niet openbaar bekend kan maken, shoppen, etentjes, feestjes, gezelligheid, goede gesprekken, spelletjes en muziek. In het vliegtuig zat ik naast een jongen die al drie jaar in Bonaire woont. Hij gaat ongeveer twee tot drie keer per jaar even terug naar Nederland. Hij waarschuwde me er al voor dat ik dit echt niet als "vakantie" moest zien, omdat ik helemaal uitgeleefd zou worden door iedereen die me graag eventjes wilde zien. Op dat moment wist ik nog niet hoezeer hij gelijk zou krijgen. Maar ondanks dat heb ik van elk moment thuis kunnen genieten en is m'n sociale batterij voor de komende tijd opgeladen. 

Nu weer terug in m'n andere thuis merk ik dat het even weren kwestie van tijd is om het Arubaanse leven op te pakken en het Nederlandse leven in Nederland te laten. Met een glimlach kijk ik terug op eerst het verrassingsbezoek van Arne hier op Aruba, welke echt meeeer dan welkom was! En op een fantastische twee week familie en vrienden.  Heel lang de tijd heb ik ook niet om me alleen te voelen, want volgende week staat Femke alweer op m'n Paradijslijke stoep.